|
|
|
“Omroepen en mediabedrijven storten zich massaal op digitale televisie kanalen, MTV, VPRO, Endemol en de Pubieke Omroep komen met nieuwe initiatieven”.
|
Televisie in een fijn ding uit de vorige eeuw en aan vernieuwing toe. Niet alleen omdat er technische vooruitgang is, maar ook omdat het de droom van televisiefabrikanten is om de massa die vorige eeuw een televisietoestel kocht nog eens langs de kassa te krijgen.
Zo lukte het immers ook bij de overstap van analoge naar digitale audio, van grammofoonplaat naar CD. In de muziekindustrie zij de bakens inmiddels verder verzet. Na Napster en Kazaa is het niet meer hetzelfde en Apple is het gelukt om met de iPod het hipste merk van het jaar neer te zetten. De kassa’s rinkelen weer, maar niet in alleen bij de oude industrie van muziek. Er is ruimte om aan nieuwe presentatievormen van muziek te werken.
Die vrijheid is er ook voor video en film. En voor de kunstenaars die video en film maken.
In Amsterdam lukte het televisiepiraten 25 jaar geleden met om eigen zenders door het signaal van Duitse stations heen nachtelijke programma’s via de toen nieuwe kabeltelevisie uit te zenden. Later mocht dat netjes via Open Kanalen van de lokale omroep. Diverse prachtprogramma’s konden zonder tussenkomst van allerhande instanties rechtstreeks worden verspreid via Salto. Maar - met de kabelnetwerken inmiddels in handen van Amerikaanse eigenaars - dat telde niet langer als winst. In september 2003 maakte UPC daarom de onafhankelijke kanalen voor de meeste mensen zoek.
Het is tijd voor een stap naar een eigen Open Kanaal, een digitaal Open Kanaal.
Digitale Televisie is als eerste digitaal. En dat betekent dat het gemaakt wordt met computers en digitale camera’s. Terwijl in veel gevallen een eenmaal gemaakte film nog weer terug op een bandje of DVD wordt gezet is het voor de hand liggend om het helemaal niet meer uit de computer weg te halen, die kan evengoed aan een televisie of een videoprojector worden gekoppeld. Of aan een eigentijdse equivalent van de analoge uitzendstraat. Een grote harde schijf waar een grote verzameling digitale video op staat en die gekoppeld is aan televisies, beams of weer andere computers die dat kunnen vertonen, al dan niet via internet. En die gestuurd worden door een computerprogramma dat kan meedenken. Meedenken over goede combinaties en de juiste tijd. Een digitale curator.
Inmiddels ontwikkelt zich op de server van PARK4d.tv een dergelijk systeem. De redactie, die bestaat uit actieve kunstenaars, verzamelt digitaal videowerk van eigen en van andermans hand en bewaart dat op harde schijven, die eigener beweging het materiaal geschikt maken voor vertoning op verschillende media en plaatsen. Eenieder is in staat om daar een programma uit samen te stellen. Geheel naar eigen inzicht of het deels ingekaderd in de willekeur van de computer.
Aldus ontstaat een nieuwe vorm van een gezamenlijk kunstwerk dat onophoudelijk bestaat en verandert. Dat niet gebonden is aan uitzendtijden, thema’s van curatoren. En dat bovenal rechtstreeks naar de kunstklant toe kan. Elke en de hele dag.
Daar waar de huidige televisie-industrie denkt de zaken in eigen hand te kunnen houden is het wel mogelijk het vrolijk uit de hand te laten lopen, uit te zenden en te verspreiden. Over verlegde grenzen heen. Makkelijk zat.
Peter Mertens
Link Tips:
http://outloud.salto.nl
http://www.vpro.nl/nachtpodium
http://www.deeenminuten.nl
http://www.park4d.tv
http://catalogue.montevideo.nl/
|
 |
|
|
